Wit meel als moordenaar?

Gordon S. Tessler noemt in zijn boekje "Het Genesisdieet" 4 witte moordenaars: wit zout, witte suiker, wit meel en wit vet. Zout en suiker heb ik in de vorige 2 blogs behandeld. Nu is het de beurt aan de 3e witte moordenaar, volgens Tessler: wit meel.

Volgens Tessler eten we tegenwoordig brood waaruit 22 van nature voorkomende vitaminen en mineralen systematisch zijn verwijderd. In Amerikaans brood schijnen synthetische voedingsstoffen toegevoegd te zijn, wat in Nederland niet is toegestaan.

Ik moest even goed kijken wat Tessler onder "wit meel" verstaat, gezien zijn commentaar op brood. Even verderop in het boekje steekt hij de loftrompet over granen, dus ik neem aan dat hij hier tarwebloem bedoelt. Tarwebloem is het middelste gedeelte van de graankorrel, waar na het malen alle vezels uit gezeefd zijn.

Is tarwebloem en stille moordenaar? Laten we de tarwekorrel eens bekijken:

Tarwebloem bestaat voor het grootste gedeelte uit koolhydraat en eiwit. Bloem mist dus de voedingsvezels, vitaminen, mineralen en vetten.

Bovendien is de glycemische index (GI) van bloem 65 en van witbrood 96. Ter vergelijking: pure glucose heeft een GI van 100. Volkorenbrood heeft een GI van 40. Alles met een GI van meer dan 54 wordt als "hoog glycemisch" beschouwd.

Wat betekent dit nu? Dat producten met bloem de bloedsuikerspiegel sterk doet stijgen. In mijn blog over suiker zien we wat dit voor gevolgen kan hebben. Bovendien bevat bloem veel minder belangrijke voedingsstoffen dan ongezeefd meel (de volkorenvarianten).

Kies dus liever voor volkorenvarianten van producten, zoals volkorenmeel of, nog beter, volkoren speltmeel. Spelt is een zeer oude graansoort. Het verschil tussen spelt en tarwe zit hem vooral in de toegankelijkheid van de voedzame stoffen. Die zitten bij spelt in de korrel. Bij tarwe zitten de gezonde stoffen in de schil. Bovendien bevat spelt veel meer gezonde voedingsstoffen dan de doorgeteelde tarwe. Bij die doorteelt staat namelijk vooral het veredelen van de graansoort voorop en niet de hogere dosis voedingsstoffen.

Kunnen we tarwebloem dan beschouwen als een goedkoop "vulmiddel" zonder belangrijke voedingswaarde? Goedbeschouwd wel. Witte bloem zorgt voor een boost aan koolhydraten die in het lichaam worden omgezet in glucose. Als daarbij ook nog suiker wordt gegeten (zoals in gebak, zoete broodjes, koekjes, cake, e.d.) krijgt het lichaam een overdaad aan suikers binnen die verwerkt moeten worden. Als dit maar vaak genoeg gebeurt kun je serieuze gezondheidsproblemen krijgen op den duur. Tarwebloem behoort dus in hetzelfde rijtje thuis als witte suiker, wat mij betreft.